تولد:  1295 ه.ش

وفات: ۳۷۶ ه .ش

حسین خان از کودکی علاقه وافری به نقاشی و طراحی داشته و هفت، هشت ساله بودند که از راه مدرسه با کیف و کتاب هایشان مستقیماً به ادارۀ فرش می رفته و کنار دست پدر مشغول به طراحی می شد. وی  سال های زیادی چه در کمپانی قالی شرق و چه در شرکت سهامی فرش ایران به کار طراحی فرش پرداخت.

در سال های آخر عمر حسین خان هر طراحی که از خود و پدرشان در خانه داشتند همه را سوزاندند، دلیل سوزاندن طرح ها این بود که طرح های احمد خان و وی به دلیل کپی های متعدد و ناقصی که از آن ها برداشته می شد به کلی تغییر شکل پیدا کرده و ایشان هر جا که می رفتند فروشندگان برای فروش قالی شان مدعی می شدند که طرح قالی از احمدخان است و این مسأله داشت هنر بی نظیر وی را مخدوش می کرد، مرجعی هم نبود که به طور مطلوب و مناسب از این طرح ها نگهداری کند، ایشان هم صرفاً برای اینکه نقش های اصیل پدر و خودشان را از دست تطاول روزگار در امان دارند همه را به آتش کشیدند و در حال حاضر قالی که از طرح حسین خان باشد وجود ندارد، ولی طرح های احمد خان احتمال دارد در شرکت فرش وجود داشته باشد که متأسفانه نگهداری نقشه ها به هیچ وجه مناسب نیست و موریانه ها بسیاری از طرح ها را خورده و ناقص نموده اند.

حسین خان بعد از مرگ پدر جانشین احمد خان شد و بعد از مدتی قصد ترک شرکت را داشته است و رئیس شرکت حقوق حسین خان را دو برابر افزایش می دهد اما از سوی حسین خان مورد رد واقع می شود و حسین خان باقی مانده عمر خویش را به کشاورزی پرداخت.